Ugljični otisak označava količinu ekvivalenta ugljikovog dioksida koja se emitira u atmosferu kroz svakodnevne aktivnosti. Cilj Europske unije je postati klimatski neutralna do 2050. godine, odnosno postići ugljičnu neutralnost, što znači da se želi postići ravnoteža između emisije ugljika i njegove apsorpcije iz atmosfere u ponore ugljika. Uz pomoć Zelenog plana Europa treba do 2050. godine postati prvi kontinent koji uklanja onoliko emisija ugljikovog dioksida koliko ih proizvodi. Međutim, globalni godišnji rast emisije ugljikovog dioksida iznosi 1,4 %. [1] Prema podacima za 2016. g. u svijetu se godišnje emitiralo oko 50 milijardi tona ugljikovog dioksida (povećanje od 40% u odnosu na 1990. g.). Prema podacima Republika Hrvatska emitirala je 17,88 milijuna tona ugljikovog dioksida u sklopu EU-27 čije su zemlje članice sveukupno emitirale 2,92 milijarde tona ugljikovog dioksida. [2] Ugljični otisci mogu se smanjiti poboljšanjem energetske učinkovitosti i promjenom načina života i kupovnih navika. Kakve su navike ljudi u Republici Hrvatskoj i kakve su razlike tj. postoji li značajna razlika u ugljičnom otisku prema spolu i dobi tj. generacijskoj podijeli među stanovništvom, prikazane su u ovom radu. Korištene su statističke metode za obradu i analizu rezultata.